Heel kostbaar: dat waren boeken in de oudheid. De boekdrukkunst was nog niet uitgevonden en elk boek moest met de hand geschreven worden. Er waren maar weinig mensen die zich veel boeken konden veroorloven. Toch waren er in de oudheid bibliotheken, soms in privébezit, soms opgezet door koningen, farao’s of keizers. Een mooi voorbeeld van een koninklijke bibliotheek is de bibliotheek van koning Assurbanipal in Nineveh, hoewel de boeken hier niet allemaal bij elkaar gevonden zijn.

Tijdens deze korte lezingenreeks van Kunsthistorica Diana de Wild wordt onderzocht hoe deze bibliotheken eruit zagen, welke tekstdragers (boeken, boekrol, kleitablet) er waren en welk soort teksten er verzameld werden. Daarbij wordt niet alleen gekeken naar wat antieke schrijvers ons over bibliotheken, zoals de Bibliotheek van Alexandrië, vertellen, maar ook naar archeologische vondsten van gebouwen, die mogelijk bibliotheken waren, en verzamelingen originele teksten zoals spijkerschriftarchieven of een verzameling Egyptische papyri. Soms bevatten zij voor ons unieke informatie. Zo is iets meer dan 10 jaar geleden een groep papyri gevonden, die geschreven werden door één van de bouwopzichters van de grote piramide van Cheops.

Cursusdata
5, 12 februari